Gedreven door uitdaging
Verhaal van …
Harrie van Schijndel
Autolaadkraanchauffeur
Over keuzes maken en je hart volgen
Als kleine jongen wist Harrie van Schijndel al dat hij, net als zijn vader, ook vrachtwagenchauffeur wilde worden. Zijn pa was in 1987, toen Harrie net geboren was, voor zichzelf begonnen. In de volgende 30 jaar groeide Van Schijndel Transport uit tot een bedrijf met 11 auto’s en een mooie klantenkring. Harrie en zijn jongere broertje Gerard maakten van dichtbij mee hoeveel erbij komt kijken als je zelf een bedrijf moet runnen.


“Het was altijd keihard werken bij ons thuis. Altijd trucks die achterom kwamen rijden, chauffeurs die binnen liepen, dingen die geregeld moesten worden. Pas toen ik op mijn 24ste op mezelf ging wonen, heb ik voor het eerst in mijn leven ervaren wat rust betekent. Toen drong het tot me door hoe het leven ook kan zijn, met wat meer afstand tot je werk.”
Harrie deed de mbo-opleiding autotechniek, maar haakte in het 3de jaar af. “Toen was ik 18 en ben ik op de vrachtwagen gaan rijden. Dat was wat ik écht wilde!” Hij groeide een beetje op met het idee om ooit, later, het bedrijf van zijn vader over te nemen. Maar naarmate hij ouder werd en inzag wat je daar allemaal voor moet doen én laten, werd dat toekomstbeeld steeds onaantrekkelijker. Zeker ook, omdat Harrie de smaak van het reizen én het motorrijden inmiddels goed te pakken had. “Mijn twee grote hobby’s”, zegt hij stralend. En dat is te zien! Naast stapels albums vol vakantiefoto’s pronkt er, als een waar kunstwerk, een prachtig glimmende wit-rode racemotor Aprilia in zijn huiskamer.




Wel of niet? Een weldoordachte keuze
Op een motor de wereld ontdekken: dat valt niet echt goed te combineren met het runnen van een bedrijf. “Ik heb er heel bewust lang en goed over nagedacht en gesprekken met mijn ouders en broer gevoerd. We wisten ook dat het niet echt goed zou werken, met Gerard en mij samen aan het roer. En zo zijn we uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat het beter was om het bedrijf te verkopen. Ik heb er nooit een hekel aan gehad om voor een baas te werken, dus ik wist dat ik daar geen spijt van zou krijgen. Maar als ik het bedrijf zou overnemen, zou ik daar waarschijnlijk wel spijt van krijgen. Ondernemer zijn word je niet, dat ben je. Dat moet je echt met elke vezel in je lijf willen. En dat heb ik niet. Ik droom ook niet van een mooie villa of een grote auto. Laat mij maar lekker, met een beperkt budget, reizen maken naar verre landen.”
De wereld rond!
En dat doet Harrie! Samen met zijn vriendin Rayka bezocht hij alle continenten, op Antarctica na. Hij reisde per motor van Mexico naar Panama. Ook Georgië en Vietnam werden met dit vervoermiddel doorkruist. Onalledaagse vakantiebestemmingen als Myanmar, Oeganda en Suriname deden ze aan. “De voorpret en het uitstippelen van wat we willen gaan zien, is al geweldig leuk! We boeken alleen de tickets en een eerste overnachting. En dan zien we wel waar we terechtkomen. Je bent veel flexibeler als je niet alles vastlegt van tevoren. Vaak komen we onderweg mensen tegen die tips geven. We kunnen met heel weinig toe. Wij zijn echt geen luxepoezen die naar Ibiza gaan om te feesten. Geef ons maar mooie natuur en cultuur. Daarom is Zuid-Amerika wel ons favoriete continent. Peru was ook het eerste land waar we samen zijn geweest. En Mexico vinden we het meest gastvrije land waar we ooit waren. Je hoort daar vaak negatieve verhalen over, terwijl onze ervaringen zo anders zijn. We hebben op al onze reizen, waar ook ter wereld, trouwens nooit echt vervelende dingen meegemaakt. Alleen maar heel veel mooie avonturen, waar we prachtige herinneringen aan hebben.”
Hoe ging het verder?
In 2019 werd Van Schijndel Transport overgenomen door Van Boxtel. “Een fijn familiebedrijf, waar veilig werken en aandacht voor de medewerkers prioriteit heeft. Onze bedrijfsnaam is blijven bestaan, net zoals de blauw-witte huisstijl. Ook de meeste klanten zijn mee overgegaan. Op het gebied van digitalisering, structuur en het borgen van processen hebben we echt verbeterslagen gemaakt. Ik werk hier nu al jaren met veel plezier. Ik heb fijne collega’s en ook met de Van Boxtel mannen kan ik het prima vinden.”
Terugblikkend op de overname is Harrie ook om een andere reden ontzettend blij dat het zo gelopen is. Want wat ze nooit hadden kunnen voorzien, gebeurde heel kort na het zetten van de overdrachtshandtekening. “Mijn ouders waren net 60 en hadden nu eindelijk de tijd en de rust om lekker te gaan genieten van het leven. Toen kreeg mijn moeder longfibrose, een ongeneeslijke chronische ziekte, waardoor ze veel moest inleveren. Eind 2023 kreeg ze een longtransplantatie, maar dat zorgde in 2024 voor veel complicaties. Ze was er heel slecht aan toe en zweefde twee keer op het randje van de dood. Mijn moeder heeft heel veel tijd in het ziekenhuis doorgebracht. In datzelfde jaar kreeg mijn vader een hartinfarct. Gelukkig zijn ze nu kalmpjes aan weer aan het opkrabbelen en gaat het een stuk beter. Maar stel je toch voor dat dit allemaal was gebeurd, terwijl we het bedrijf niet verkocht hadden… Dat zou een ramp zijn geweest! Nee, dit was echt de beste keuze die we hadden kunnen maken.”